Toen we vorig jaar twintig jaar bestonden, begon het me pas echt te dagen: ik doe Bagels & Beans als ‘baan’ inmiddels al langer dan wat dan ook. Dat ging natuurlijk niet vanzelf, maar met vallen en opstaan. En weer vallen en opstaan. Daar kan ik inmiddels een boek over volschrijven. Natuurlijk speelde geluk een rol, maar Ninande en ik hebben de gave – of misschien is het eerder een blinde vlek – om niet snel op te geven als we ergens in geloven. Dat helpt.
Dit. Wil. Ik. Ook.
Ik spreek weleens mensen die al vanaf hun jongste jaren precies wisten wat ze later wilde worden. Bij mij was dat niet zo. Maar ik wist wel precies wat ik wilde doen: gitaarspelen. Toen ik een jaar of 12 was en rockmuziek op de radio hoorde, of bands zag optreden bij TopPop, was het alsof de bliksem insloeg. Ik wist het zeker: Dit. Wil. Ik. Ook.
Na eindeloos zeuren bij m’n ouders kon ik eindelijk mijn eerste gitaar kopen. Merk: PieceOfShit™. Meteen ging ik zes uur per dag oefenen. Terwijl ik eigenlijk huiswerk moest maken. M’n speeltechniek ging bergopwaarts en m’n schoolresultaten bergafwaarts. Tot grote ergernis van m’n ouders, maar ja… Ik ging in bandjes spelen en was ronduit geobsedeerd door het idee om er iets van te maken. Om HET te maken. Wat dat ook moge betekenen.
Jarenlang was ik zo gedreven dat ik nooit de rust nam om me af te vragen of er misschien nog andere dingen in het leven waren dan een rock-’n-roll-lifestyle inclusief de bijbehorende collateraldamage. Ninande heeft me gelukkig laten inzien dat er meer is. Dat gaf me rust. Muziek is nog steeds een van mijn grote passies. Maar alleen nog als hobby.
Haast revolutionair
Door mijn creativiteit te bundelden met Ninandes gevoel voor schoonheid en haar horecaervaring, bouwden we aan een aantal succesvolle restaurants. En in 1995 kwamen we op het idee om iets compleet nieuws te introduceren in Nederland: Bagels & Beans. Het moest een plek worden waar iedereen zich beter gaat voelen.
Waar je de krant leest in de ochtendzonnetje en de koffie smaakt zoals het bedoeld is. (Dat laatste klinkt met het huidige aanbod van koffiebars misschien een beetje vreemd, maar in 1995 was het idee van écht goede koffie haast revolutionair. 😉
Waar kwaliteit een drijfveer is, niet een marketingpraatje. Waar aandacht voor elkaar centraal staat. Waar de bediening vrolijk is en de glimlach oprecht. Kortom, een plek waar je je echt thuis voelt en waar je de rust vindt die in de moderne maatschappij zo vaak ontbreekt.
Nog steeds bezoek ik elke dag een Bagels & Beans ergens in Nederland. Om de sfeer – en natuurlijk iets van de kaart – te proeven. Meestal een bagel. Want ik heet niet voor niets Bakker. Hoe duidelijk wil je het hebben?
Ronald
De originele bagelbaas.
